میرزا جانی به یک آن سرو سرا بستان لطف

از جهان چون خیمه زد بر طرف انهار بهشت

یک شبش در خواب دیدم با رخی کز عکس آن

بر زمین و آسمان می تافت انوار بهشت

گفتم ای گل چیست تاریخ تو و جایت کجاست

غنچهٔ خندان گشود و گفت گلزار بهشت